ایسنا:«جوان» در ادامه مطلب خود که با عنوان «سینما را آب بکشید، قبل از اینکه آب سینما را ببرد» منتشر شده،آورده است: مشکلات اخلاقی این روزها بلای جان سینمای ناتوان ایران شده است و یکی از دلایل رکود این روزهای سینما را میتوان در همین بیاخلاقی جستوجو کرد، تا جایی که بسیاری از خانوادهها ترجیح میدهند فرزندانشان تفریحات دیگری جز سینما رفتن داشته باشند.
به نظر نمیرسد برای نیروی انتظامی فرقی داشته باشد که مجرم فردی عادی باشد یا سوپراستار سینما اما در برخورد با این بیاخلاقیها دو نوع بازخورد دیده میشود، وقتی فرد عادی عمل خلافی انجام میدهد پلیس با وی برخورد میکند اما هنگامی که مثلاً یک بازیگر سینما همان جرم را انجام دهد و نیروی انتظامی همان برخورد را با وی صورت دهد، کمپینهای فراوانی در حمایت از آن بازیگر یا عمل مجرمانهاش صورت میگیرد؛ موضعگیریهایی که حتی رسانهای میشوند و در آخر کار به جایی میرسد که پلیس به دلیل انجام وظیفه، مؤاخذه میشود و از مجرم به نحوی دلجویی میکنند.
این لابیهای پیدا و پنهان که به هر نحوی میخواهند سینما و سینماگران را از حیطه قانون خارج کنند، در اصل بزرگترین دشمنان سینما به شمار میروند، آنها با ریشه دواندن در بدنه سینما جایگاه خود را به گونهای تثبیت کردهاند که در اذهان عمومی به عنوان نمایندگان تامالاختیار سینما معرفی میشوند.
به نظر میرسد پیش از آن که نهادها و سازمانهای ذی ربط رأساً وارد گود شوند و بدنه سینما را اصلاح کنند، بهتر است خود سینمای ایران دست به پالایش خود بزند. بسیاری از ساز و کارها، روندها و حتی اشخاصی که مانع تعالی سینما هستند به نحوی اصلاح یا از دایره سینما حذف شوند.
مطمئناً همان گونه که سینمای ایران در سالهای بعد از انقلاب اسلامی با پالایش خودخواسته باعث ظهور نسلی نو، ایدههای نو و موفقیتهای جهانی شد، این پالایش نیز دارای فوایدی است از جمله پاک شدن سینما از مفاسدی که چه در خفا و چه در عیان به تخریب اخلاق، خانواده و شئونات اجتماعی میپردازند.
تغییرات در سینمای ایران یک ضرورت است، اگر بخواهیم سینمایی داشته باشیم که به آن افتخار کنیم، اگر بخواهیم سینمایی داشته باشیم که خانوادهها با آن آشتی کنند و اگر بخواهیم سینمایی داشته باشیم که در جهان معرف ایران اسلامی باشد، نباید از این تغییر بهراسیم. اصلاح سینما کاری شدنی است، تنها باید اراده انجام آن در میان مسئولان سینمایی به وجود آید.